เครื่องมือเจาะเหมืองแร่แบบลูกกลิ้งกรวย ฟันกัดแบบเหล็ก

การจำแนกประเภทบิตลูกกลิ้งกรวย

โดยทั่วไปแล้วบิตลูกกลิ้งกรวยจะถูกจัดประเภทเป็นบิตทังสเตนคาร์ไบด์ (TCI) หรือบิตฟันกัด

เพื่อช่วยในการเปรียบเทียบผลิตภัณฑ์ที่คล้ายคลึงกันจากผู้ผลิตต่างๆ สมาคมผู้รับเหมาเจาะ (IADC) ได้จัดตั้งระบบการจำแนกประเภทบิตแบบรวมศูนย์สำหรับการตั้งชื่อดอกสว่าน

วิธีการจำแนกประเภทบิตลูกกลิ้งกรวย IADC

วิธีการจำแนกประเภทบิตลูกกลิ้งกรวย IADC เป็นมาตรฐานอุตสาหกรรมสำหรับการอธิบายบิตลูกกลิ้งกรวยแบบฟันกัดและแบบใส่

ระบบการเข้ารหัสนี้ขึ้นอยู่กับเกณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบและการใช้งานที่สำคัญ

เวอร์ชันที่ใช้อยู่ในปัจจุบันเปิดตัวในปี 1992 และรวมเกณฑ์ที่พัฒนาขึ้นร่วมกันโดยผู้ผลิตดอกสว่านภายใต้การอุปถัมภ์ของ Society of Petroleum Engineers

การจำแนกประเภท IADC

ระบบการจำแนกประเภท IADC เป็นรหัสที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบและการใช้งานสี่ตัวอักษร

สามตัวแรกเป็นตัวเลขเสมอ

ตัวอักษรตัวสุดท้ายเป็นตัวอักษรเสมอ

ตัวเลขหลักแรกหมายถึงชุดบิต ตัวที่สองหมายถึงประเภทบิต ตัวที่สามหมายถึงตลับลูกปืนและการจัดเรียงเกจ และตัวอักษรตัวที่สี่ (ตัวอักษร) หมายถึงคุณสมบัติของบิต

ชุด

ชุด ตัวอักษรตัวแรกในระบบ IADC กำหนดลักษณะทั่วไปของรูปแบบและแบ่งบิตฟันกัดและบิตแบบใส่ ใช้แปดชุดหรือหมวดหมู่เพื่ออธิบายบิตหินลูกกลิ้งกรวย

ชุดที่ 1 ถึง 3 ใช้กับบิตฟันกัด

ชุดที่ 4 ถึง 8 ใช้กับบิตแบบใส่

ยิ่งหมายเลขชุดสูงเท่าไหร่ ประเภทหินก็จะยิ่งแข็งหรือมีฤทธิ์กัดกร่อนมากขึ้นเท่านั้น

ชุดที่ 1 แสดงถึงการใช้งานที่นุ่มที่สุด (การใช้งานการเจาะที่ง่ายที่สุด) สำหรับบิตฟันกัด

ชุดที่ 3 แสดงถึงการใช้งานที่แข็งที่สุดและมีฤทธิ์กัดกร่อนมากที่สุดสำหรับบิตฟันกัด

ชุดที่ 4 แสดงถึงการใช้งานที่นุ่มที่สุด (การใช้งานการเจาะที่ง่ายที่สุด) สำหรับบิตแบบใส่

ชุดที่ 8 แสดงถึงการใช้งานที่แข็งและมีฤทธิ์กัดกร่อนมากสำหรับบิตแบบใส่

น่าเสียดายที่ระบบ IADC ไม่ได้กำหนดความแข็งของหินไว้อย่างชัดเจน

ความหมายของหินทราย “แข็ง” หรือหินดินดาน “นุ่มปานกลาง” ตัวอย่างเช่น เป็นเรื่องส่วนตัวและเปิดกว้างสำหรับการตีความในระดับหนึ่ง ดังนั้น ข้อมูลควรใช้ในเชิงพรรณนาเท่านั้น ความแข็งของหินจริงจะแตกต่างกันไปอย่างมาก ขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ เช่น ความลึก แรงดันเกินดุล รูพรุน และอื่นๆ ที่ยากต่อการวัดปริมาณ

ประเภท

ตัวอักษรตัวที่สองในระบบการจัดหมวดหมู่ IADC แสดงถึงประเภทบิต ใส่หรือฟันกัด และอธิบายระดับความแข็งของรูปแบบ ประเภทมีตั้งแต่ 1 ถึง 4

การออกแบบตลับลูกปืนและการป้องกันเกจ

ตัวอักษร IADC ตัวที่สามกำหนดทั้งการออกแบบตลับลูกปืนและการป้องกันเกจ

IADC กำหนดหมวดหมู่การออกแบบตลับลูกปืนและการป้องกันเกจเจ็ดประเภท:

1. ตลับลูกปืนลูกกลิ้งแบบไม่ปิดผนึก (หรือที่เรียกว่าบิตตลับลูกปืนแบบเปิด)
2. ตลับลูกปืนลูกกลิ้งระบายความร้อนด้วยอากาศ (ออกแบบมาสำหรับการใช้งานการเจาะด้วยอากาศ โฟม หรือหมอก)
3. ตลับลูกปืนลูกกลิ้งแบบไม่ปิดผนึก ป้องกันเกจ
4. ตลับลูกปืนลูกกลิ้งแบบปิดผนึก
5. ตลับลูกปืนลูกกลิ้งแบบปิดผนึก ป้องกันเกจ
6. ตลับลูกปืนแรงเสียดทานแบบปิดผนึก
7. ตลับลูกปืนแรงเสียดทานแบบปิดผนึก ป้องกันเกจ โปรดทราบว่า “ป้องกันเกจ” ระบุเพียงว่าบิตมีคุณสมบัติบางอย่างที่ปกป้องหรือเพิ่มเกจบิต ไม่ได้ระบุลักษณะของฟีเจอร์ ตัวอย่างเช่น อาจระบุเม็ดมีดพิเศษที่อยู่ในตำแหน่งแถวส้น (ด้านข้างของกรวย) หรือเม็ดมีดเสริมเพชรบนแถวเกจ

คุณสมบัติที่รวมอยู่

ตัวอักษรตัวที่สี่ที่ใช้ในระบบกำหนดคุณสมบัติที่มีอยู่

IADC พิจารณาหมวดหมู่นี้เป็นทางเลือก ตัวอักษรตัวอักษรนี้ไม่ได้ถูกบันทึกไว้ในบันทึกบิตเสมอไป แต่ใช้กันทั่วไปในแคตตาล็อกและโบรชัวร์ของผู้ผลิตบิต

การจัดหมวดหมู่ IADC กำหนดและกำหนดคุณสมบัติที่ระบุ 16 รายการ

สามารถใช้ได้เพียงตัวอักษรคุณสมบัติเดียวภายใต้กฎ IADC

อย่างไรก็ตาม การออกแบบบิตมักจะรวมคุณสมบัติเหล่านี้หลายอย่าง ในกรณีเหล่านี้ โดยปกติแล้วจะมีการระบุคุณสมบัติที่สำคัญที่สุด

 

 
การรับรอง:
 

​
 
 
 
แพ็คเกจและการจัดส่ง: 
 

 

 
 
 
 
คำถามที่พบบ่อย:​